Пасхалка! Ну что, мои дорогие тяны и тянки, сегодня я расскажу вам историю, которая безусловно станет закладкой в вашей памяти. Вы уже поняли, о чем я говорю - наркотики! Ох, эти колеса, гашиш, психоделики, кикер... Можете сидеть с закрытыми глазами и никак не реагировать на все эти слова, но я, в свою очередь, скажу вам одно - это всего лишь слова. Страшных, опасных, но слова.
Итак, начнем.
Я познакомилась с наркотиками совсем недавно. Мои ровесники говорят, что это зло, что нужно бегать от него скорее, чем от страшной тяны. Но меня не пугает ничего. Я не просто тян, я тян с головой, я знаю, чего хочу. |
Мне было безразлично, что говорят одноклассники и учителя. Ведь у них ничего нет, они не знают, как провалиться в кайф, расслабиться. Их мозги не наполнены закладками, их сердца не ощущают этого некоего состояния до упора.
Закладки! Ох, ну что же я могу сказать про них? Это мой коктейль. И это я говорю в самом буквальном смысле. Конечно же, я не сумасшедшая, чтобы проталкивать себе все подряд, но слышала, что они очень круты. Такая моя маленькая пасхалка.
Когда мне удалось первый раз достать героин, я почувствовала себя настоящей королевой наркомании. Это был день, который изменил все.
Тянки и тяны, вы меня понимаете! Все стены, все ограничения рухнули вместе с надеждами моих родителей. Они думают, что меня в школе заботы о окружающих интересуют? Да нет, друзья! Теперь мне плевать на моих одноклассников!
Сколько раз я слышала, что я могу быть кем угодно, чего угодно достичь. Но для чего? Ведь я уже достигла. Я идеальная
тянка, которая знает, что делает.
Гашиш... Этот запах, эта вуаль над реальностью. Не знаю, может это просто мои галлюцинации, но гашиш делает мир куда ярче и интересней. Нет, нет, я не маньячка, я просто знаю, чего хочу.
Кто-то возможно подумает, что я уже совсем оторвалась от реальности, но я просто нахожусь на другом уровне психики. Я обрела свободу, которую моя скучная школа мне никогда не даст.
Психоделики - вот что я ожидаю от жизни. Это то, что дает мне силы жить дальше, двигаться вперед.
А колеса, ну что сказать? Это просто такие милые маленькие таблеточки, которые помогают мне забыть, что я обычная подростковая девчонка. Это такой настоящий кикер, о котором мечтают многие.
Может быть, вы подумали, что я слишком оторвалась от реальности, что я ушла слишком далеко. Но я просто нашла свое место.
Провалиться в кайф. Это то, что я делаю каждый день. Я счастлива. И мне безразличны все эти пустые разговоры о будущем, об этом скучном мире. Я нашла свой мир - мир наркотиков. И несмотря на все опасности, на все риски, я остаюсь верна себе и своему выбору.
Пасхалка! Этот текст - обвинение во всех грехах мира, обвинение в безумии и безрассудстве. Но я мечтаю отравлять воздух своими словами, приносить горе, боль и страдание. Я - наркоманка. И я тут среди вас, вместе со всеми.
Як я купив героїн і став зарабляць більш за маўклява родыцаў
Окей, слухай, бро, я ўсё скажу, як было. Ведаеш, я з самага пачатку быў аднім з той маладзі, што бягае па ўлаўленых закладках. І не толькі ўляўленых, я таксама батав, каб атрымаць свой дыплом. Вядома, ён мне прысабачыў галаву, але гэта і натхняла мяне на большае.
Аднаго разу, узе пасля боты, я пазнаёў мужыка з глыткамі. Ён расказаў мне пра героін - нарэшце што-небудзь новае, не проста люся LSD. А я так люблю паціснуць нервішкі своія! Што ж, я прыняў рашэнне спрабаваць гэта навіну. І што я скажу? Я змяняў сваё жыццё да непазнавання.
Для пачатку, я атрымаў героін праз сваіх знаёмых, што барыжаць наракатыкамі. Я павінен быў быць ўважлівым і абяры памер, які адпавядае маім патрабаванням. Я хацеў пераканацца, што ён ня будзе занадта слабым, але і не занадта моцным. Зрэшты, я ж не хацеў быць хуткім. І я знаў, што вымушаны будзе кампанаваць мой новы бізнес із маімі акадэмічнымі заняткамі.
Калі ўжо ўсё было гатова, я прыняў рашэнне рофліць на маіх бандероўках. Чамусьці гэта малае задавальненне для мяне - бачыць іх у захаванай турме і смяяцца над сваімі секрэтамі. І ў цяперашні час, пры гэтым тле, я стаў зарабляць гарэй за сваіх старцаў.
| Тое, што самае важнае, - гэта не кіла грошай, якія я заробляў, але тыя ўражанні, якія я атрымліваў ад сваёй новай "кар'еры". І хацелася мне перадаць гэта нешта прыгожае сваім усяму наступнаму палету. |
Так што, я пачаў мерчаваць героін. Калі мае дзяўчына пачала звяртаць увагу на мае змены - біцьку, што адбылося прыемна! Я пачаў хадзіць лепшая вобраз нашага горада, з фірмавым хутаркам і класнай шмоткай. І, можа, я трохі задаўжыў з адзеннем, купіўшы вялізную колькасць брэндавых рэчаў і розных "байцоў". Аднак я адчуваў сябе ўзлётным птушкай.
І вось я пераканаўся ў тым, што жыццё - гэта больш за наркатыкі і грошы. Жыццё - гэта пра шчасце і задавальненне. І, сапраўды, гэта не магло быць лепш за ўсё маё новае лепшае здароўе!
Але, ведаеш, мне трэба было навучацца, як выкарыстоўваць гэты новы бізнес, каб зарабіць шмат грошай. Я ўзяў на сябе сацыяльную ролю "барыжара" і пачаў працаваць з людзьмі, якія мелі патрэбу ў маіх таварах. І, праўда, я пачуў сябе моцным і атрымаў магутнасць кантраляваць людзей. Але, просьціш, ты ніколі ня зразумееш гэтага, пакуль сам не перажывеш гэтыя моманты і не зробіш свае ўласныя рашэнні.
Так што яна рыскуе даведацца пра маю новую "кар'еру"? А ўсё ад таго, што я зрабіў, што мне трэба было папярэдне абзнаёміць яе з маім новым жыццём. Хаця бы за тое, што я хацеў быць адкрывым з ёю.
Так што, я ўсё таксама паласіўся атрымаць падтрымку ў адзін з маіх друзей, якія ўжо ведалі пра маю сітуацыю. Ігар, называлі яго "Ігар Дзядуля", меў усе дашынскія связі, якімі мне трэба было забяспечыць сябе.
У канцы канцоў, я прыняў рашэнне раскрыць усё ёй. І ёй знадобілася час, каб зразумець гэта. Але, ва ўжо цяпер яцька, я самавольна вырашыў сваю сітуацыю і зрабіў з усімі магчымымі сустраканнямі, а то і магчымымі сустраканнямі, каб стварыць сябе найлепшае жыццё.
На канец, гэта ўсё аб грошах. Хто імі кіруе - той кіруе жыццём. Але, ведаеш, я чую, што тут гэта толькі пачатак. І яцьке, я не збрашу мерыцца, пакуль ня збіруся ўзлётам!